Co zrobić w przypadku, gdy w wystawionej fakturze pojawił się błąd? W celu jej sprostowania, można wystawić fakturę korygującą lub notę korygującą. Nie można jednak używać ich zamiennie, gdyż są to odrębne dokumenty, różniące się zakresem danych, które można za ich pomocą skorygować. Nota korygująca ma ten zakres znacznie okrojony i pozwala jedynie na korektę danych opisowych faktury, czyli niedotyczących kwot ani podatku, tzn. może obejmować np. literówki w nazwie firmy, adresie czy błędy w dacie.
Istotną różnicę stanowi również strona, która wystawia dany dokument – notę korygującą wystawia nabywca faktury, natomiast fakturę korygującą wystawić może wyłącznie sprzedawca, czyli przedsiębiorca który wystawił fakturę pierwotną.
Wystawianie faktury korygującej
Faktura korygująca jest dokumentem księgowym wystawianym do faktur w określonych sytuacjach, w celu naprawienia błędów na pierwotnej fakturze lub w sytuacji, gdy nastąpiły zmiany w warunkach transakcji, a więc w efekcie, jej celem jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu zgodnego z rzeczywistością.
Korektę należy wystawić, gdy:
- w fakturze pierwotnej została popełniona pomyłka w:
- cenie,
- stawce podatku,
- kwocie podatku,
- jakiejkolwiek innej pozycji faktury,
- sprzedawca udziela kupującemu rabatu,
- sprzedawca zwrócił część lub całość zapłaty
- sprzedawca, mimo że miał obowiązek, wystawił fakturę bez adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”,
- nabywca zwrócił towar do sprzedawcy.
Co powinna zawierać faktura korygująca?
Faktura korygująca, zgodnie z ustawą o VAT, powinna zawierać określone elementy:
- zwrot „faktura korygująca” lub „korekta”,
- kolejny numer,
- datę wystawienia,
- przyczynę wystawienia,
- kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego, uwzględniające podział na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej – jeśli korekta ma wpływ na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego,
- prawidłową treść korygowanych pozycji – w pozostałych przypadkach,
- dane zawarte w fakturze pierwotnej:
- numer faktury,
- datę wystawienia,
- nazwy sprzedawcy i nabywcy,
- numery NIP sprzedawcy i nabywcy,
- rodzaj (nazwę) usługi lub towaru objętego korektą.
Korekta in minus
Faktura korygująca in minus to faktura powodująca obniżenie podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy opodatkowania określonej w fakturze pierwotnej.
Warunkiem uwzględnienia korekty in minus w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona, jest posiadanie, przez sprzedawcę, dokumentacji potwierdzającej, że uzgodnił on z nabywcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług, które zostały określone w fakturze korygującej, a także warunki te zostały spełnione, a korekta jest zgodna z posiadaną przez podatnika dokumentacją
Jeśli w danym okresie sprzedawca nie posiada rzeczonej dokumentacji, obniżenie podstawy opodatkowania może dokonać dopiero za okres, w którym tę dokumentację uzyska.
Nie w każdym jednak przypadku warunek posiadania dokumentacji musi być spełniony, do wyjątków należą:
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów oraz ich eksport,
- dostawa towarów i świadczenie usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju,
- sprzedaż: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.
Korekta in plus
Wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej in plus, powoduje zwiększenie podstawy opodatkowania. Jej rozliczenia dokonuje się w okresie, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.
Znaczy to, że faktura korygująca in plus wystawiona z przyczyn, które zaistniały po dokonaniu sprzedaży, powinna zostać rozliczona w deklaracji za miesiąc, w którym zaistniały nowe okoliczności transakcji. Powyższy opis tyczy się sytuacji, gdy pierwotna faktura została wystawiona z podatkiem w prawidłowej wysokości, a przyczyna korekty powstała po wystawieniu faktury i w momencie jej wystawiania nie była możliwa do przewidzenia.
W przypadku, gdy przyczyny wystawienia faktury korygującej in plus istniały już w momencie wystawiania faktury pierwotnej, to korekta powinna zostać rozliczona w tym samym okresie rozliczeniowym, co faktura korygowana.
